Çadır kampına gitmek denilince sizin aklınıza ne geliyor bilmem, benim aklımdaki ilk yeri insanın yaradılışına dönüş huzurudur. Doğada kendinle baş başa kalmak, yolda başına gelenlere dayanma gücü elde etmek, her problemde vazgeçmeden yoluna devam etmek gibi daha da sayılamayan nedenler sizi bir sonraki geziye hazırlıyor. Orman kamplarından ziyade yaz mevsiminde daha çok deniz kenarında çadır kurmayı yeğliyorum. Serbest dalış yapma imkanını veriyor. Ege' nin büyüleyici havasında ve manzarasında, sualtı resiflerine rastlamasanızda dipteki temiz ve berrak kum yığınlarına girdiğinizde büyülenmemek elde değil. Bir gün Sharm El Seyh' te dalış yapma planım var. Elbette ki orada Scubadiving yani tüplü dalış yapmak istiyorum. Dalışın hangisi olursa olsun su altında da bambaşka bir dünya olduğunu her seferinde yeniden görmek için bu kaçınılmaz şekilde yapılmalı.
Bu kez akşam saat 20.00 itibariyle arabaya yüklenip gittik. Muğla yöresine ait bir koyda konaklamak istedim. Saat 22.00 gibi vardık. Arabayı park edeceğimiz yerde domuzlar bayramdan kalan tüm çöpleri yemekle meşguldü. Buradan anlıyorsunuz ki artık şehir hayatından uzağız. Hazır konu açılmışken ülkemizin kronik sorunlarından biri olan doğayı kirletmek hakkında kısaca görüşlerimi belirtmek istiyorum. Evet her gittiğimiz yerde yeterince çöp tenekesi ve çöp bidonu yok, çöpler çöp olmadan önce zaten taşımıştık şimdi tekrar topla poşetle bidona at ohoooo bir sürü iş. At doğaya, elbet birileri toplar, elbet çöpçüler gelir alır hem onların işi ne, bu iş için para alıyorlar, biz doğayı kirletmezsek onlar nasıl iş bulacak. Değil mi. Değil. Dünyanın birçok ülkesinde insanlar doğaya karşı saygılı. Aslında kendine karşı saygılı. Bizlerde de çok fazla çöp üretiyoruz. Getirdiğimiz birçok materyalin bir poşeti oluyor, yediğin yemeğin, konservenin, pişirdiğin etin köpüğü ve kabı mutlaka oluyor. Bunları bir poşette biriktirdiğimde tekrar dönüp toplamak zorunda kalmıyorum. Bu kadar topladıktan sonra çöp bidonu mu yok. Bagaja at yolda elbet bir yer denk gelir. Sana deseler ki çöpünü attığında karşılığında para alacaksın, yüz kişiden doksan dokuz kişi kesin toplar atar, ama aslında ödül yoksa biz umursamıyoruz. Halbuki en büyük ödül doğa tarafından bize veriliyor. Bazı yazılarda entellektüel ve elit görünmek isteyenlerin ilk kelimesi çevre oluyor diye gördüm. Doğayı temiz tutmak için entellektüel olmaya gerek yok, önce insan olmak gerek. Bir önceki çadırda elimize poşet alıp gece içtiği bira kutularını atan insan(!)ların artıklarını toplayıp çöp bidonlarına döktük. Ya da bunu yapıp toplamasanız da atmayın ve kirletmeyin yeter. Çok uzatmadan bu konudaki ricamı tekrar yaparak konuya dönmek istiyorum.
Yeni bir çadır aldım. Husky Boyard. Husky çadırı tercih etmemin sebebi içerisindeki fileli ilk ana yapıya sahip olmasıdır.
Tavsiye ederim. Gündüz manzara eşliğinde içerisinde yatabilirsiniz, havalandırması sayesinde üst çadırı ekleyince de gayet kullanışlı oluyor. Ayrıca üç mevsimlik. Aliminyum çubukları ve tamir kiti sayesinde de sizi yarı yolda bırakması daha da zor. Hızlıca kurduktan sonra, sahilin boş olmasını da fırsat bilerek gece yürüyüşümüzü yaptık. Denizin usul sesi, karanlık, tepedeki ay, yakamozlar, orman ve iyot kokusu ve huzur.
Canon ile birkaç fotoğraf yakalamak isterken az ilerideki bizden başka tek çadır olan gruba yaklaşıp, birkaç fotoğraf çekmek istediğimi söyledim, tanıştık ve derken en son muhabbetin dibine vururken saat sabaha karşı 03.00 olmuş. Çadırda en keyifli yanlarından biri de farklı insanlar ile tanışma fırsatı yakalayabilmektir. Daha önceki işlerimde dünyanın birçok ülkesinden insanlar ile tanıştım. Çadır kurduktan sonra aynı ortamda bulunduğunuz insanlar ile yakaladığınız enerji bir sonrakinde şurada buluşalıma dönüyor ve yeni insanlar tanımak her zaman olduğu gibi güzeldi. Hatta Haydar koyundaki daha önce tanıştığımız Burak ve Ahmet ile gitmeden önce görüşüp haberleştik. Denk gelemedik lakin bu diyalogları yakaladığınız insanları bu gibi yerlerde tanıyabilirsiniz.
Diğer Yazıları Kaçırma!
"Cambly Nedir" yazısına
buradan
"IELTS Sınavında IDP mi British Council Mı" yazısına
buradan
"IELTS 3 Ayda Nasıl Geçilir" yazısına buradan ulaşabilirsiniz
"TOEFL mu IELTS mi?" TOEFL Nasıl Bir Sınav? yazısına buradan
"Kayak Nasıl Yapılır" yazısına
buradan
"Kamp Yeri Seçerken Nelere Dikkat Edilmeli" yazısına
buradan
"Denizli Nikfer Kayak Merkezi" yazısına
buradan
"Kampa Giderken Alınması Gerekenler" yazısına
buradan
"Uludağ Kayak Merkezi Deneyimlerim" yazısına
buradan
"Çadır Seçerken Şunlara Dikkat Edin? yazısına buradan
"Ürdün Akabeyi Aratmayan Dalış Merkezi yazısına buradan
Ateş yakmışlar, sahilin ortasında ve bir insan boyu olmuş. Arkadaş siz ne yaktınız böyle yahu. Sanırsın ak gezen yanıyor. Bize de birer sandalye verdiler oturduk sohbete başladık. Ateş söndükçe doğada kuruyan çalıları yaktık. Bir ara daha önce pişirilmiş tavuğu ısıtıp tekrar gömdük. Nmm nımm nım. Lezzetliydi. Zaman geçtikçe gecenin ilerleyen saatlerinde soğuk epeyce hissettirdi. Sonraki halimiz bu.
Gece böyle bitti. E iyi iyi. Son resimdeki kişiler nerde mi. Sıcaktan yanınca kaçan denize attı kendini :)
Sabah kalkınca en sevdiğim şeylerden birine devam ettim. Fotoğraf çekmek.
Time Lapse videoyu da GoPro ile çekmeye devam ettim. Suyun akışından bir video oluşturmak istedim. Şimdilik işim biraz yoğun ama ilk fırsatta onu da eklemek istiyorum. Herkes uyuyorken doğa bir başka güzel. Dinginliği fotoğraftan hissedebilirsiniz. Kalkıp suyu koydum. Ateşte ısınmış su ile sabah kahvesi içmek istedim. Filtre kahve içerken yukarıdaki manzarayı izledim. Kahvaltılık hazırladım. Küçük bir kahvaltı. Ama olsun. Çadırın üzerini çıkartıp biraz uzandıktan sonrasıııı. Eveeett deniz. Dalış.
Zaman zaman balıkların yanınızdan geçtiğini de görebilirsiniz. Bu dalıştan sonra çadır kurduğumuz alana karpuzunu kapan geldiği için erken terkettik. Dönüş yolu sakindi ve biz dönerken bir sonraki planı yapmaya koyulduk.
Bir sonraki yazıda ve gezide görüşmek üzere. Hoşçakalın.
